به نقل از «آنا»

صورت فلکی شکارچی، حکمران آسمان زمستان

تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۸۵۶۹۳

خبرگزاری علم و فناوری آنا، مریم فخیمی؛ سرگرمی پیشینیان در صدها و هزاران سال پیش تماشای آسمان و داستان‌سرایی درباره پدیده‌ها و شکل‌های آسمانی بود. آنان شب‌ها که به آسمان نگاه می‌کردند، ستارگان نزدیک به هم را به شکل‌های مختلفی چون حیوانات، اشیا و اسطوره‌ها در ذهن خود تصویرسازی می‌کردند.
آسمان شب پیشینیان پرستاره‌تر و تاریک‌تر از آسمان ما بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آلودگی نوری و آلودگی هوا این آسمان پرستاره را از بیشتر ساکنین کنونی زمین گرفته است. با اینحال همچنان می‌توان برخی صورفلکی را در آسمان شهرهای بزرگ پیدا کرد.
صورت فلکی شکارچی یکی از همین اشکال آسمانی است. شکارچی اولین صورت فلکی بود که در نوجوانی آن را در آسمان زمستان یافتم و به همین دلیل محبوب‌ترین صورت آسمانی در لیست اجرام مورد علاقه من است. دراین یادداشت با صورت فلكی شکارچی یا جبار آشنا خواهید شد.

داستان شکارچی بزرگ آسمان
برای انسانی که زمانی با تقویم آشنایی نداشت، صورفلکی راهی آسان برای آگاهی از آغاز و پایان فصل‌ها بود.
ظهورشکارچی در آسمان شب، نویدبخش آغاز زمستان است. شکارچی (جبار یا Orion) از صورفلکی بزرگ آسمان، قابل تشخیص‌ترین و آسان‌یاب‌ترین صورت فلکی آسمان شب است که می‌توان آن را از هر دو نیمکره شمالی و جنوبی مشاهده کرد. 
چگونه صورت فلکی شکارچی را پیدا کنیم؟
در فصل زمستان، به ویژه در ماه‌های دی و بهمن بهترین زمان برای مشاهده این صورت فلکی است. صورت فلکی جبار با تاریک شدن هوا از شرق آسمان پدیدار می‌شود.

نقشه آسمان مربوط به ساعت 9 شب است که جبار در جنوب‌شرق آسمان قابل رویت است.
تشخیص شکل جبار به دلیل ستارگان درخشان و کمربند شکارچی آسان است. سه ستاره تقریبا هم نور و نزدیک به هم، در یک خط مورب کمربند جبار را می‌سازند. دو ستاره در بالا و دو ستاره در پایین بخش اصلی شکارچی را تشکیل می‌دهند. یكی از ستارگان در بالا و چپ به رنگ سرخ  یک ستاره غول پیر رو به مرگ است. ستاره‌ای كه درپایین و راست به رنگ آبی است جوان و بسیار داغ است.

 

 به ستارگان كمربند جبار دقت كنید، اندكی پایین‌تر از آن‌ها یك لكه مات خواهید یافت. این لكه مات كه در آسمان صاف قابل رؤیت است «سحابی جبار» نام دارد. سحابی جبار محل زایش ستارگان است؛ مهدكودكی از ستارگان جوان و تازه متولد شده.
دیدن سحابی جبار در آسمان شهرهای بزرگ تقریبا غیرممکن است. اما در مناطقی با آلودگی نوری کمتر، می‌توان آن را به صورت لکه‌ای مات مشاهده کرد.
درخشان‌ترین ستاره‌های صورت فلکی شکارچی

درخشان‌ترین ستاره شکارچی، رجل‌الجبار، مایل به آبی است که زانو یا پای چپ او را نشان می‌دهد. رجل‌الجبار یک اَبَرغول آبی در فاصله 770  سال نوری از ما با روشنایی قدر 0.2 است. رجل‌الجبار هفتمین ستاره درخشان در آسمان است. 

دومین ستاره درخشان شکارچی، ابط‌الجوزا، نارنجی مایل به قرمز است که در شانه راست جبار قرار دارد و دهمین ستاره درخشان آسمان با قدر 0.5 است. ابط‌الجوزا یک غول سرخ است که 550 سال نوری از ما فاصله دارد و 800 برابر بزرگتر از خورشید ماست. این غول سرخ رنگ اگر جایگزین خورشید شود، تمام سیارات درونی – از عطارد تا زمین- را می‌بلعد.

سومین ستاره درخشان شکارچی که نشانگر شانه دیگر اوست، بلاتریکس نامیده می‌شود. بلاتریکس، یک غول آبی است که با قدر 1.6 می‌درخشد. این ستاره بیست‌ودومین ستاره درخشان آسمان است که در فاصله 245 سال نوری از ما قرار دارد.

سحابی‌های شکارچی

پایین‌تر از کمربند جبار سحابی شکارچی  واقع است. این سحابی به صورت یک لکه مات با قدر روشنایی 4 در مناطقی دور از آلودگی نوری و با چشم غیرمسلح قابل رویت است. 

سحابی معروف سر اسب دیگر سحابی صورت فلکی شکارچی است. دیدن این سحابی تاریک حتی با بیشتر تلسکوپ‌های آماتور نیز  سخت است. 

افسانه صورت فلکی شکارچی
 
در بسیاری از نقاشی‌های صورت فلکی شکارچی، به نظر می‌رسد که شکارچی با همسایه‌اش، گاو نر، می‌جنگد. اما چنین داستانی در اساطیر مربوط به جبار وجود ندارد. در برخی داستان‌های اساطیری گفته شده جبار غولی بود که تمام حیوانات را شکار می‌کرد؛ به همین دلیل به دستور خدایان توسط عقربی کشته شد و در آسمان قرار گرفت. به همین دلیل است که وقتی عقرب در شرف طلوع در شرق است، جبار با عجله از آسمان در غرب خارج می شود.

 

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: صور فلکی علم پلاس نجوم و فضا صورت فلکی شکارچی ستاره درخشان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۸۵۶۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

قصه درخشان کاپیتان تیم ملی 18 ساله شد

به گزارش ورزش سه، وقتی نخستین‌بار برای تیم ملی در جام ملت‌های آسیا به میدان رفت، هجده سال سن داشت. سن‌وسالی که برای همه جوان‌ها عصری در آغاز دوران فوتسالی به شمار می رود ولی او با پیراهن تیم ملی به شکوفایی رسیده و هرگز آن جامه مقدس را از تن در نیاورده. او در اولین نبرد ملی در پیروزی پرگل مقابل ترکمنستان با چهارده گل نقش داشته و یکی از گل‌ها را به ثمر رسانده. با همان تبسم همیشگی و بازیگوشی‌های کودکانه در جوانی‌اش. آن روز، برای علی‌اصغر، هم بالاترین قله بود و هم آغازی برای قصه‌های پریان گونه. داستانی به بلندای هجده سال و حتی بیشتر از آن. او نسل به نسل، فصل به فصل و از عصری به عصری دیگر ادامه می‌داد.  افتخارات مفرط این سال‌ها سد راهش نشد و هرگز طعم تلخ عقده‌ی ضعیف بودن و نزول کردن را نچشید. همیشه آن بالای بالا بود. بهترینِ بهترین‌ها. بعد ها او را مردی برای همه فصول می‌خواندند و می‌گفتند علی‌اصغرحسن زاده تا چهل‌ویک سالگی در وسط ماجرا، وسط میدان و نمایش‌ها می‌ماند.

پنج قهرمانی در جام ملت‌های آسیا به معنای پرافتخارترین بازیکن این روزها. در سی وهفت سالگی نقش تعیین کننده‌ای را در نخستین قهرمانی شمسایی در نقش مربیگری تیم ملی داشت. وقتی حسن‌زاده راه می‌رفت، همه راه می‌رفتند. وقتی حسن زاده به گوشه‌ای خیره می‌شد، خیلی‌ها خیره می‌شدند. وقتی او لب به سخن گشود، همه سکوت می‌کردند. وقتی او توپی را به تور می‌چسباند، همه حیرت می‌کردند. زمانی که او خوشحالی پس از گلش را به اجرا در می‌آورد، همه دور مرد الهام‌بخش خود حلقه می‌زدند و به آغوش می‌کشیدند.

رسانه‌ها تلاش کردند حالت او را پیش از ضربه‌‌ی جادویی پنالتی‌اش به قرقیزستان را با دقت تعریف کنند. اینکه حسن‌زاده شق‌ و رق و بدون دورخیز ایستاده و دست‌هایش را حلقه زده پایین کمرش. سپس توپ را چرخانده به کنج دروازه. حالت پای او جای دیگری را نشانه رفته، اما توپ مسیر دیگری را پیموده. بازیکنان قرقیزستان میخکوب شده‌اند و تماشاگران مات و مبهوت مانده‌اند. چرا و چگونه توپ در جای دیگر آرام گرفته و قرار بوده سوی دیگری را می‌رفته. شبیه به آبی که بر خلاف مسیر رودخانه به حرکت در آمده. یک گل استثنایی تمام عیار که تا سالیان سال به تصویر کشیده می‌شود.

واقعیت این است که کمتر ستاره‌ای را با کیفیت او شناخته‌ایم و درخشش در جام ملت‌های آسیا بازتابنده این کیفیت است. سوالاتی جلب نظر می‌کند که آیا حسن زاده تا چهل‌ویک سالگی می‌تواند به همین نمایش های خود ادامه بدهد؟ سپس به عملکرد او در جام جهانی آینده چشم خواهیم دوخت.